Bitter, zoet of zout….lik je eigen wonden, verban al die (ego) stemmetjes en stem je af op je SELLUF!

Herken je dat? Dat je naast al die stemmetjes die in jezelf huizen ook nog eens te kampen hebt met al die waarschijnlijk goedbedoelde stemmen, oftewel adviezen van anderen? 

Ik bedoel, je ego gaat het liefst al met je aan de haal, laat staan wat de buitenwacht op zijn tijd bij je wenst te bewerkstelligen.

Op dat soort momenten zou je soms het liefst een deken over je hoofd trekken en anderen de mond willen snoeren met zo,n zwaar fors kasteelpoortsleutel.

Eentje die je de gracht in wilt gooien om voor altijd in je ivoren veilige torentje te vertoeven.

Maar goed, aangezien de meeste allang niet meer in sprookjes geloven kun je lang wachten tot die prins of prinses je komt bevrijden van alle ellende die je ervaart.

En laten we even eerlijk zijn he…elk huisje heb z,n kruisje…

Vergeet de enkel gelukszalige momenten en nog gelukkigere mensen die je vanaf de social media toelachen, enkel hun pleziertjes delen en waarvan je niet weet wat er speelt dat ze niet plaatsen.

En weet je, op zich is dat geen zonde, sterker nog, we krijgen er ook inspiratie, moed, vertrouwen en heling voor terug.
Als je alles maar met een korreltje zout neemt.

Iets dat ik nu letterlijk doe, heb een heerlijke tequila op met zo,n zout randje aan je glas…you know!

Alleen dat voorbeeld is al leuk om voor te leggen.
Met wie zou ze zitten? drinkt ze in haar uppie? Drinkt ze vaak? Wellicht is het wel een alcoholiste, ik bedoel, hoe houd je je leven als alleenstaande moeder met 6 drukke ventjes anders vol?
Geeft de fles haar inspiratie om te schrijven?
Hoeveel zou ze dan niet gedronken hebben terwijl ze haar boek The Voice of Leadership schreef.

Haha, get the message. 
We kunnen het zelf zo gek, vertederend, ontroerend, schattig of schandalig maken als we willen in onze mind.
De mindfuck, vast van gehoord.

Afijn, wat ik wil zeggen. We lezen, denken, horen en zien mensen en zaken vanuit ons perspectief, vanuit onze perceptie.

En als we ons daar bewust van worden dan kom ik weer uit bij die stemmen van ons ego.
We hebben onbewust de neiging om alles in te kleuren op de manier waarop we zijn opgevoed, door wat onze vrienden vinden, de juf vroeger vond.

Ik doe het zelf ook en moet me blijven trainen om naar mijn eigen innerlijke stem te luisteren. Ik vraag soms ook nog teveel aan anderen. Hoe zijn bepaalde dingen zien of zouden doen als ze mij waren.

Tjonge, das ff lekker zeg.
Zij zijn MIJ niet dus reageren zij vanuit zichzelf, vanuit een heel ander referentiekader.

Dat maakt ook dat nu ik even 3 weken tijd voor mezelf heb en zoals ik al aangaf tijd heb voor bezinning en reflectie, dat ik er in alle rust (weer) achter kom dat ik selluf lekker moet doen wat mij goed lijkt om te denken, zeggen voelen en doen.

ALLEEN dan kan ik congruent blijven, alleen dan kunnen bepaalde zaken een succes worden.

Weg met het aanpassen en kunstjes gaan veinzen.
Daarvoor ben IK niet geboren.

IK ben uniek!

And so are YOU!

Het is een kunst om tijdens de reis dat LEVEN heet om heel dicht bij jezelf te blijven. Ongeacht wat anderen vinden van jouw handelen, zienswijze en ZIJN.
(ik ga er gemakshalve maar van uit dat je goede intenties hebt in dit leven en anderen niet wilt benadelen, pijn wilt doen, beschadigen).

Dus lieve mensen….het begint hier merk ik weer te stromen….

Misschien moet je voortaan enkel maar de laatste zin lezen van hetgeen ik schrijf, om de boodschap gelijk helder te hebben.

Ik bedoel, ik ben wie ik ben, en ja, er zit veel in me dat eruit wil dus als je me beter wilt leren kennen en misschien zelfs iets aan mijn stukjes wilt hebben zou ik je willen adviseren;

Lees gewoon alle…DAT is WIE ik ben!

En dat wens ik jou ook….zijn wie je werkelijk bent…zonder schroom….je ware gezicht tonend aan iedereen die daar wat mee wil, kan en durft.

Succes…HIK (haha) als je deze laatste niet snapt zul je toch echt mijn hele stuk moeten lezen.